Σύγχρονοι αλλά δοκιμασμένοι τρόποι, επένδυσης δαπέδων και τοίχων

Γιατί επενδύουμε  ένα δάπεδο ή έναν τοίχο

Όταν δημιουργούμε μία δομική επιφάνεια  θέλουμε πάνω εκεί, να συμπεριφερθούμε  και να ζήσουμε. Θεωρητικά μπορούμε να το κάνουμε και έτσι όπως είναι.  Υπάρχουν όμως 4  βασικοί λόγοι για τους οποίους,  επενδύουμε μία δομική επιφάνεια :

  1.  κάλυψη μηχανολογικών εγκαταστάσεων,  όπως σωλήνες υδραυλικές πιθανόν και κάποιες κατ εξαίρεση ηλεκτρολογικές κλπ
  2.  καθαριότητα, διότι συνήθως μία δομική επιφάνεια είναι άγρια και δύσκολα καθαρίζεται, ενώ μία επένδυση έχει πιο λείο αποτέλεσμα.
  3.  βατότητα, γιατί μία επιφάνεια  βατότητας και όχι δομική,  βολεύει να περπατήσουμε με παπούτσια με κάλτσες  ή  ξυπόλητοι
  4. αισθητική, λόγω του ότι , είναι κάτι το οποίο μία απλή πλάκα μπετού,  δεν το έχει και τόσο πολύ

Συνηθισμένοι τρόποι επένδυσης δαπέδου και τοίχου

    Όταν λέμε επένδυση δαπέδου συνήθως το μυαλό μας πάει σε κλασικές μορφές. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι δοκιμασμένες. Το ότι είναι δοκιμασμένες δεν σημαίνει ότι δεν έχουν φθορές οι αστοχίες.  Αλλά ότι,  όσο εξοικειωμένοι είμαστε με κάποιο υλικό ή με κάποια εφαρμογή,  τόσο εξοικειωμένοι και συνηθισμένοι είμαστε και με οποιαδήποτε φθορά η αστοχία του. Ταυτόχρονα δεν επιτρέπουμε σε ένα νέο υλικό να έχει φθορές και αστοχίες,  αλλά απαιτούμε την τελειότητα του.  Δυστυχώς όμως τελειότητα δεν υπάρχει πουθενά.   Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι,  ένα υλικό και σύστημα, νέας τεχνολογία με πιο βελτιωμένες αποδόσεις, από κάποιο πιο παλιό και συνηθισμένο.  Όπως είναι λογικό, αυτό έχει θετικά και αρνητικά,   όπως ακριβώς συμβαίνει,  με μία  παλιά και συνηθισμένη  εφαρμογή.

   Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι επένδυσης δαπέδου και τοίχου είναι 

  1.  επένδυση με πλακάκια
  2.  επένδυση με μάρμαρο
  3.  επένδυση με ξύλο
  4.  επένδυση με πέτρα

    Παρατηρούμε ότι όσο πιο συνηθισμένο σύστημα τόσο πιο φυσικό.  Αυτό είναι λογικό διότι ένα τέτοιο σύστημα έρχεται από μία εποχή όπου δεν είχε αναπτυχθεί  η τεχνολογία και η χημεία όσο έχει σήμερα. Ταυτόχρονα οι απαιτήσεις δεν ήταν τόσο μεγάλες, όσο είναι σήμερα. Για παράδειγμα  αν υπήρχε μία μικρή ρωγμή  σε ένα σοβά, στο  δάπεδο ή σε μία ένωση μαρμάρου,  υπήρχε ¨συγχώρεση” πιο εύκολα, στον  τότε μάστορα. Σήμερα  όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο αυστηρά.

Η τεχνολογία υλικών του σήμερα

   Σήμερα υπάρχει για το συγκεκριμένο αρμό,  που σε  άλλες εποχές θα είχε ρηγματώσει ,  ειδικό υλικό.  Υπάρχει υλικό με μεγάλη ελαστικότητα και σκληρή επιφάνεια,  ή με υψηλή ελαστικότητα αλλά όχι τόσο σκληρή επιφάνεια και ούτω καθεξής. Η γκάμα των προϊόντων του σήμερα είναι απέραντη . Κάθε μέρα που περνάει, κάποιο νέο υλικό δοκιμάζεται και βγαίνει  στην αγορά.  Πολλές φορές, τόσοι κωδικοί δεν χρειάζονται συχνά,  αλλά σπάνια.  Όμως αυτή τη σπάνια στιγμή που θα χρειαστεί ένα υλικό, αποθεώνει την εκάστοτε εταιρεία. Ταυτόχρονα της δίνει μία πρωτιά στον ανταγωνισμό, για αυτό και η έρευνα δεν σταματά.  Εμείς όμως ως εφαρμοστές, δεν προλαβαίνουμε να τα δοκιμάσουμε όλα. Όταν όμως δοκιμάσουμε κάτι και δούμε  ότι είναι  καλό,  τοποθετείτε στις προτάσεις μας. Για αυτό και στην περίπτωση των επενδύσεων,  προτείνουμε  κάποιος νέους και δοκιμασμένους τρόπους, για δάπεδα και  τοίχους. 

Σύγχρονοι τρόποι επένδυσης δαπέδων και τοίχων

   Αφού  δοκιμάσαμε και   αποτύχαμε –  ξαναδοκιμάσαμε  και μετά πετύχαμε, υιοθετήσαμε κάποια συστήματα.  Ξεχωρίσαμε τις λεπτομέρειες οι οποίες, οδηγούν τόσο στην επιτυχία όσο και στην αποτυχία, εάν δεν προσεχτούν . Σήμερα είμαστε σε θέση, να προτείνουμε κάποια νέα συστήματα,  επένδυσης δαπέδων και τοίχων, αφού τα δοκιμάσαμε. Εκτός αυτού,  κρίνονται βατά,  για το μέσο πορτοφόλι που θέλει να κάνει μία ανακαίνιση ή μία κατασκευή: 

1. Βιομηχανικό δάπεδο  και σταμπωτό

   Στην ουσία είναι ένα ενισχυμένο γαρμπιλομπετόν, με οπλισμό δομικού πλέγματος που μπαινει  ακόμα και πάνω σε χώμα .Η επιφάνεια του Βιομηχανικού δημιουργείται με ειδικό μηχάνημα (κατά κόσμον ελικοπτεράκι)  το οποίο κάνει και τη λείανση.  Το βιομηχανικό,  εφαρμόζεται συχνά σε περιπτώσεις ανεστραμμένης  μόνωσης  ταράτσας,  όπου έχουμε και ελεύθερη βατότητα.  Με τον ίδιο τρόπο γίνεται και το σταμπωτό δάπεδο μόνο που στην επιφάνεια έχουμε επιλογές σχεδίων και χρωμάτων. Με το προστατευτικό του βερνίκι προσφέρετε αδιαβροχοποίηση,  ανθεκτικότητα, λάμψη και εύκολη καθαριότητα. 




2. Εποξειδικό δάπεδο

   Συνήθως η εφαρμογή του γίνεται πάνω σε καλής ποιότητας τσιμεντοκονία ή  σε  πλάκα μπετόν ,  στην οποία θεωρητικά υπάρχει ο απαραίτητος οπλισμός. Εν αρχή εφαρμόζεται ένα αστάρι, καθώς και επισκευάζονται όλες οι ρωγμές,  όσο πιο λεία είναι η επιφάνεια τόσο πιο λείο θα είναι και το αποτέλεσμα μας.  Τα εποξειδικά δάπεδα εφαρμόζονται συνήθως σε εσωτερικούς χώρους. Ενώ στην περίπτωση που θέλουμε ανάλογα αποτέλεσμα σε εξωτερικούς χρησιμοποιούμε αντί εποξειδικών ρητινών, τις πολυουρεθανικές. Συχνές εφαρμογές βλέπουμε σε χώρους πάρκινγκ καθώς και σε χώρους υγειονομικής φύσης καθώς υπάρχουν ειδικά υλικά για κάθε περίπτωση.  Ικανοποιεί τους λάτρεις μία επίπεδης καθαρής και γυαλιστερής επιφάνειας. Η  γυαλιστερή επιφάνεια μπορεί να γίνει ματ  η τραχεία, με την προσθήκη ειδικών αδρανών.

3. Χαλαζιακό δάπεδο

   Το βασικό συστατικό του χαλαζιακου δαπεδου είναι η χαλαζιακή άμμο. Η  κοκκομετρία   και το χρώμα της,  ισούται με το τελικό μας αποτέλεσμα. Μπορούμε να παίξουμε με διάφορα χρώματα, καθώς τα βρίσκουμε σε κοκκομετρίες αλλά και σε κωδικούς  χρώματος,  στο εμπόριο.  Η επιφάνεια είναι συνήθως ασφαλή για περπάτημα και αρκετά σκληρή.  Η διαδικασία  ξεκινάει με το αστάρωμα,  την επισκευή των ρωγμών,  την παρασκευή του ρητίνοκονιάματος,   το στρώσιμο του και την λείανση.  Τέλος το προστατευτικό του αδιαβροχοποιητικό βερνίκι προσθέτει έξτρα σταθεροποίηση του κονιάματος, καθώς και   σκληρότητα.

4. Πατητή τσιμεντοκονία

  Στην περίπτωση αυτή το χέρι του μάστορα δημιουργεί, το συνήθως άγνωστο αποτέλεσμα.  Η πατητή τσιμεντοκονία  μπορεί να είναι γνωστή, μέσω δειγμάτων και άλλων εργασιών,  μέχρι ένα σημείο.  Αν κάναμε ακριβώς τις ίδιες κινήσεις σε ένα διαφορετικό μέρος, θα είχαμε σίγουρα ένα διαφορετικό αποτέλεσμα.  Η μαγεία αυτού του υλικού αλλά και η μαστοριά το εφαρμοστή,  μας ενώνει,  το παρελθόν που έχει πατητή τσιμεντοκονία με το παρόν και το μέλλον.  Τεχνικά , η πατητή τσιμεντοκονία εφαρμόζεται σε όλες τις επιφάνειες,  πάντα με το κατάλληλο αστάρι. Συνήθως επιλέγεται να εφαρμοστεί σε τσιμεντοκονία,  πλάκα τσιμέντου,  τοιχοποιία,  σοβατισμένο επιφάνεια,   ακόμα και σε υφιστάμενα πλακάκια ‘ή μωσαϊκά. Ο οπλισμός της μέσω υαλοπλέγματος 160 γραμμαρίων,  είναι πάντα απαραίτητος,  ασχέτως τις έξτρα  ρητίνες που μπορεί ανά εταιρεία, να προστίθεται ή όχι, στο υλικό. Η εφαρμογή έχει πολλά μυστικά , και δεν προτείνεται να γίνεται από άνθρωπο που δεν  έχει εμπειρία.  τα βερνίκια για την τελική προστασία  υπάρχουν σε ματ σατινέ και γυαλιστερά και  κατά προτίμηση πολυουρεθανικά. 

Τι πρέπει να προσέξω ;

  1. Ενώσεις
  2. Υγρομόνωση πριν  από την εφαρμογή του υλικού επένδυσης
  3. Τελικό φιλμ προστασίας

Συμπεράσματα : 

  1. Επενδύουμε μία επιφάνεια για λόγους καθαριότητας, βατότητας,  αισθητικής και για να καλύψουμε τις άσχημες , αλλά απαραίτητες μηχανολογικές εγκαταστάσεις
  2. Αν θέλουμε κλασικό δάπεδο, αλλά και κλασικά προβλήματα (σε μικρότερη κλίμακα όμως, λόγω σύγχρονων υλικών) τότε πλακάκι μάρμαρο ξύλο η πέτρα
  3. Αν πάλι θέλουμε κάτι πιο σύγχρονο,  τότε ρητινικα δαπεδα, βιομηχανικά δάπεδα η μία πατητή τσιμεντοκονία,  που κάθε φορά είναι και διαφορετική,  αλλά και καλλιτεχνική
  4. Καλά τα σύγχρονα δάπεδα,  αλλά αν δεν προσέξουμε βασικές λεπτομέρειες  (πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να επιλέξουμε σωστό συνεργείο εφαρμογής), την πατήσαμε… 

Για  σύγχρονες ή κλασικές επενδύσεις,  δαπέδων και τοίχων πατήστε…εδώ

Μοιραστείτε τις σκέψεις σας