Αδερφική ζήλεια : 10 βήματα αντιμετώπισης

Πως λειτουργούν οι γονείς άθελα τους…

Όσο κι αν προσπαθούν οι γονείς να δώσουν ίσα μερίδια αγάπης στα παιδιά τους, δεν αργεί η ώρα, που θα κατηγορηθούν για προτιμήσεις. Και πραγματικά, όταν η συμπεριφορά του ενός παιδιού δεν δημιουργεί προβλήματα, τότε ο γονιός θα μιλάει καλύτερα γι’ αυτό, θα τονίζει τα θετικά του στοιχεία και θα ευχαριστιέται περισσότερο την παρέα του. Αυτό δεν σημαίνει ότι το αγαπάει περισσότερο, αλλά σίγουρα σημαίνει ότι του είναι πιο εύκολο να του αφιερώσει ποιοτικό χρόνο. Επίσης, όταν ένα παιδί διεκδικεί πιο έντονα την προσοχή του γονιού, συχνά καταφέρνει να την έχει. Όταν ένα παιδί μοιάζει περισσότερο αδύναμο, ο γονιός θα αφιερώσει χρόνο για να το βοηθήσει να ξεπεράσει τις αδυναμίες του.

Η ζήλεια είναι αναπόφευκτη

Τα αδέρφια μπορεί να έχουν γεννηθεί από τους ίδιους γονείς, να μεγαλώνουν στο ίδιο περιβάλλον, οι διαφορές τους όμως είναι συχνά μεγαλύτερες από ότι οι ομοιότητές τους. Η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που το συναντάμε συχνά. Η ευθύνη των γονέων είναι να μάθουν τα παιδιά τους να διαχειρίζονται το αίσθημα αδικίας και θυματοποίησης, για να μην το μεταφέρουν στην ενήλικη ζωή τους.

10 χρυσοί κανόνες για την αντιμετώπιση της αδερφικής ζήλειας

1. Μη συγκρίνετε συμπεριφορές. Ποτέ μη σχολιάζετε τη συμπεριφορά του ενός παιδιού σε σχέση με αυτήν του αδερφού του. «Γιατί δεν είσαι τακτική όπως η αδερφή σου;» Αυτό μπορεί να μεταφραστεί στο μυαλό του παιδιού ως εξής: «Νομίζεις ότι είναι καλύτερη από μένα, την αγαπάς περισσότερο».

2. Μη συγκρίνετε επιδόσεις στο σχολείο. Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να συγκρίνετε την επίδοση του παιδιού με μία παλαιότερη δικιά του επίδοση. Όταν το συγκρίνετε με το αδερφάκι του, αντί να το κινητοποιήσετε για να προσπαθήσει περισσότερο, το κάνετε να νιώθει ηττημένο και να χάνει το ενδιαφέρον του.

3. Αποφύγετε την ετικετοποίηση. π.χ.«είσαι αδέξιος», «είσαι γλωσσού». Αυτές οι εκφράσεις αποτυπώνονται στο μυαλό του παιδιού και των άλλων και καθηλώνουν την εξέλιξή του.

4. Καλλιεργείστε τα ιδιαίτερα χαρίσματα των παιδιών σας που τα κάνουν να αισθάνονται μοναδικά. Θαυμάστε τα για τα ταλέντα τους. Ακόμα κι αν δεν έχουν εμφανή κλίση σε κάτι, θαυμάστε τα για την φαντασία τους, ή την καλοσύνη τους ή την καλή τους πρωινή διάθεση.

5. Τονίστε κάθε στιγμή που καταφέρνουν να συνεργάζονται. Όταν υποστηρίζουν το ένα το άλλο, όταν βοηθούν το ένα το άλλο, όταν παίζουν μαζί.

6. Υποβαθμίστε τη ζήλια και τους καβγάδες. «Εντάξει παιδιά μαλώσατε, όλοι οι άνθρωποι μαλώνουν. Το σημαντικό είναι ότι τα ξαναβρίσκουν». Αν ανησυχείτε υπερβολικά για τη ζήλεια και τους καβγάδες μεταξύ των παιδιών είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστούν.

7. Ορίστε μια ώρα την ημέρα για “debate”. Αυτή είναι η ώρα που τα παιδιά μπορούν επισήμως να μαλώσουν. Καθίστε όλοι μαζί στο τραπέζι και κάντε τον συντονιστή: «μαζευτήκαμε εδώ για να συζητήσουμε ένα πολύ σοβαρό θέμα». Θα δείτε ότι πολύ σύντομα τα παιδιά θα αρχίσουν να γελάνε θεωρώντας πολύ ανόητο το λόγο για τον οποίο μάλωσαν.

8. Αγνοήστε τους ανθρώπους που σας συμβουλεύουν να κρατάτε μυστικά π.χ.«δεν του είπαμε ότι ο αδερφός του πήγε σε πάρτυ» ή να φέρεστε διαφορετικά μπροστά τους π.χ. «όταν είναι ο μεγάλος μπροστά μην αγκαλιάζεις τη μικρή».

9. Μην κάνετε τον διαιτητή με ερωτήσεις του τύπου: τι έγινε, ποιος το ξεκίνησε αυτό; Όταν τα παιδιά μαλώνουν συνήθως είναι υπεύθυνα και τα δύο: «αυτή η συμπεριφορά έχει συνέπειες, πηγαίνετε και οι δύο στα δωμάτιά σας μέχρι να ηρεμήσετε και να μπορέσουμε να συζητήσουμε».

10. Όταν επικρατεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο κατά το οποίο το ένα παιδί εκφοβίζει το άλλο, να παρέμβετε άμεσα κατατροπώνοντας τη συμπεριφορά: «στην οικογένειά μας δεν χτυπάμε! Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να χτυπάς, όταν είσαι θυμωμένος;»